Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αξίζει να το δεις!
Και τα λάθη πετάξαν μακριά σαν περιστέρια...
Αφιερώνω το συγκεκριμένο ποίημα, που αποτελεί προσωπική μου απόπειρα, σε όλους τους μαθητές μου, που κάνουν λάθη και φοβούνται την κριτική μου (Απρίλιος 2010).
Τα βαριά συναισθήματα
με φυλακίζουν στη γη
με φυλακίζουν στο σώμα μου
και δεν μπορώ να πετάξω.
Λάθη μικρά και μεγάλα
δικά μου και των ξένων
βρωμίζουν τον καμβά της ζωής'
όμως κλείνω τα μάτια
κι όταν τ' ανοίγω
δεν τα διακρίνω πια.
***
Γίνανε μαύρα στίγματα,
καφέ και γκρι αποτυπώματα,
γύρω απ' το πολύχρωμο όνειρο
της ζωής
Και χιλιάδες πολύχρωμα μπαλόνια
ανεβαίνουν στον ουρανό της ελπίδας.
Και οι άνθρωποι χειροκροτούν
κι ενώνουν τα χέρια.
Και το παρελθόν χορεύει αντάμα
με παρόν και μέλλον.
Και τα λάθη γινήκανε πια
απαραίτητοι αρμοί της αρμονίας,
που συνέχει τον κόσμο και τον άνθρωπο.
Σοφία Κανιάκα (Φιλόλογος-Ψυχολόγος)
Σ'ευχαριστώ που μπήκες στο ιστολόγιό μου!
Επισκέπτες του ιστολογίου
Facebook Badge
Ενώπιος ενωπίῳ
"Δε θα σας επιλέξει ο δαίμονας.
Εσείς θα επιλέξετε το δαίμονά σας!
Η ευθύνη ανήκει σ' αυτόν που κάνει την
επιλογή..."
Πλάτωνος Πολιτεία
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Μια ηθική κυρίων είναι προπαντός ξένη και δυσάρεστη για το σύγχρονο γούστο, όταν αποφαίνεται µε την αυστηρότητα της αρχής ... -
Με το Σωκράτη αρχίζει η ανθρωπολογική περίοδος της ελληνικής φιλοσοφίας, γιατί αυτός δεν ασχολείται με τα προβλήματα για την αρχή το... -
.jpg)
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ Στ. 1 « ὦ κοιν ὸ ν α ὐ τ ά δελφον Ἰ σμ ή νης κ ά ρα» : ο στίχος αυτός δηλώνει τη σχέση που ενώνει τις δύο αδερφές... -
Η δεύτερη ομάδα ερωτήσεων του μαθήματος των Αρχών Φιλοσοφίας περιλαμβάνει δύο ερωτήσεις – από 25 μονάδες η καθεμία – που η απάντησή τ...
Άρωμα Ελλάδας...
Ένας κόσμος υπάρχει πάντα δικός μας, όσο και οι πέντε αισθήσεις.Μας συνοδεύει στα ταξίδια μας και παρακολουθεί τις κουβέντες μας. Ο κόσμος αυτός γεννιέται από το φως, γεμίζει όλη τη σελίδα, όλο το δωμάτιο, όλη μας τη ζωή...
Πρωί. Η θάλασσα καθρέφτης. Τυφλώνει ο ήλιος. Το πρωί, η θάλασσα και ο ήλιος, όλη την αιωνιότητα της γης θ' αντέξουν...
Κι αυτή χαμογελούσε της θάλασσας, του ήλιου και της μέρας...
Και άκουσε τη Γοργόνα να κλαίει τη μοίρα δύο ερωτευμένων κι άλλα πολλά...
Τα χρόνια σκεπάζονται από βροχή, φυσούν αγέρηδες, έρχεται κάψα, βασανισμένο το χωράφι της αγάπης...
Κάθε ήττα ακολουθεί νέος αγώνας, το κάθε σταμάτημα ξεκίνημα καινούριο, το λοξοδρόμημα, η αναζήτηση του δρόμου και το πλήγωμα ακολουθεί, η αναζήτηση του βοτάνου, ο αγώνας ενάντια στη σήψη, η ανάρρωση...
Γιώργος Μολέσκης,Ποιήματα
Πρωί. Η θάλασσα καθρέφτης. Τυφλώνει ο ήλιος. Το πρωί, η θάλασσα και ο ήλιος, όλη την αιωνιότητα της γης θ' αντέξουν...
Κι αυτή χαμογελούσε της θάλασσας, του ήλιου και της μέρας...
Και άκουσε τη Γοργόνα να κλαίει τη μοίρα δύο ερωτευμένων κι άλλα πολλά...
Τα χρόνια σκεπάζονται από βροχή, φυσούν αγέρηδες, έρχεται κάψα, βασανισμένο το χωράφι της αγάπης...
Κάθε ήττα ακολουθεί νέος αγώνας, το κάθε σταμάτημα ξεκίνημα καινούριο, το λοξοδρόμημα, η αναζήτηση του δρόμου και το πλήγωμα ακολουθεί, η αναζήτηση του βοτάνου, ο αγώνας ενάντια στη σήψη, η ανάρρωση...
Γιώργος Μολέσκης,Ποιήματα