"Ανάμεσα στις επιθυμίες και στις ηδονές, υπάρχουν κάποιες παράνομες.Σε μερικούς περιστέλλονται από τους νόμους και από άλλες καλύτερες επιθυμίες, με την επικουρία του λογικού.Έτσι, ή φεύγουν εντελώς ή όσες μένουν είναι λίγες και αδύνατες. Σε άλλους όμως είναι δυνατότερες και περισσότερες..."
Πλάτωνος Πολιτεία

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Τι να πει κανείς για την «αυτομόρφωση»!!!


Μετά τα πρώτα γραπτά των Πανελλαδικών εξετάσεων με θέμα την «αυτομόρφωση», βρίσκομαι σε μεγάλη σύγχυση…Τι σημαίνει ακριβώς «αυτομόρφωση»;Ψάχνω κάποιον ΦΙΛΟΛΟΓΟ να με διαφωτίσει, γιατί τα νεύρα μου είναι τσατάλια. Για ένα πράγμα όμως είμαι σίγουρη: δεν ευθύνονται μόνο τα παιδιά.
• Μήπως είναι η δια βίου εκπαίδευση; Εδώ, βέβαια, προκύπτει καινούργιο ζήτημα: τι είναι «δια βίου εκπαίδευση»;Είναι η μόρφωση που παίρνει κάποιος στη διάρκεια της ζωής του ή είναι η κατάρτιση που χρειάζεται να κυνηγάει κανείς, μέχρι να κλείσει τα μάτια του;
• Ας επανέλθουμε στην περίφημη «αυτομόρφωση». Είναι κάτι σαν χάπι; Πότε την παίρνεις; Μετά το σχολείο ή κατά τη διάρκεια αυτού; Μόνος ή με παρέα; Είναι κάτι καλό ή κάτι κακό; Είναι κάτι ευχάριστο που το κάνεις με τη θέλησή σου ή κάτι που σου επιβάλλεται με το ζόρι;
• Κι αν η αυτομόρφωση είναι κάτι που το κάνεις συνειδητά και υπεύθυνα , ποιος σου είπε, φίλε μαθητή , ότι η ανευθυνότητα και η επιπολαιότητα θα σε εγκαταλείψουν μόλις εγκαταλείψεις το σχολείο; Πώς προκύπτει ξαφνικά το «αυτός»μπροστά από τη μόρφωση και όλα γίνονται φωτεινά και χαρούμενα;
• Τι είναι αυτό που θα σε αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη; Τι είναι αυτό που θα αλλάξει τον καθηγητή και από δεσμοφύλακα θα τον δεις ως άγγελο γνώσης και πληροφοριών; Τι είναι αυτό που θα σε κινητοποιήσει ν’ ανοίξεις το βιβλίο, να ψάξεις στο διαδίκτυο;
Τώρα θα μου απαντήσεις ότι όταν θα το κάνεις για σένα, τότε όλα θ’ αλλάξουν! Και ποιος σου είπε ότι τόσα χρόνια στο σχολείο πήγαινε ο δίδυμος αδερφός σου;
• Μήπως είναι η μαύρη ανεργία η απάντηση και θα τρέχεις και δε θα φτάνεις ; Δυστυχώς τα παιδιά μας δεν κατάλαβαν το υπονοούμενο της κυβέρνησης και πίστεψαν ότι αλλάζεις τυχαία δυο και τρεις δουλειές και ότι αυτό σε ανανεώνει και γεμίζεις εμπειρίες!! Το ζήτημα τώρα είναι γιατί μπήκε αυτό το θέμα και τι θέλει να πει ο ποιητής, όταν μιλάει για κέντρα κατάρτισης και άλλα συναφή.
Εγώ καταλαβαίνω δύο πράγματα:
• Πρώτον, πολύς έπαινος για την προσωπική ευθύνη, για την ευθύνη του ατόμου, για την προσωπική πρωτοβουλία… Συμφωνώ και επαυξάνω ότι ο καθένας δεν μπορεί ν’ απουσιάζει από τη ζωή του και να ρίχνει τις ευθύνες αλλού. Ωστόσο, πουθενά δεν άκουσα για την ευθύνη της πολιτείας! Αυτή δεν παίζει πουθενά; Ποιος είναι ο ρόλος του κράτους; Ποιες είναι οι ευθύνες της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας;
• Έπειτα, γιατί καταλαβαίνω ότι από δω και στο εξής θα φταίει το άτομο που απολύεται, επειδή δεν έχει την πρέπουσα εξειδίκευση; Και ότι ορδές ανέργων θα πληρώνουν από πάνω σε ιδιωτικά κέντρα κατάρτισης για ένα πολυπόθητο κουρελόχαρτο;
Άκουσα πίσω από τις λέξεις ότι όσα μαθαίνεις στο σχολείο είναι ένα τίποτε’ το πτυχίο που θα πάρεις με πολύ κόπο είναι ένα τίποτε…Σημασία έχει να κυνηγάς την εξειδίκευση και μάλιστα χωρίς καμιά εγγύηση ασφάλειας…



Κάτι δεν πάει καλά. Από τη μια η πολιτεία μιλά για συλλογικές αξίες και από την άλλη μέσω του θέματος καταδικάζει το άτομο στη χειρότερη μοναξιά. Από τη μια όλοι μιλούν για στήριξη του δημόσιου σχολείου, για να σωθεί ο μαθητής κι από την άλλη «ανεπίσημοι φορείς και κέντρα κατάρτισης»…Αυτά είναι τα έργα που μας ετοιμάζουν;;
Αγαπώ πολύ τη γνώση και απολαμβάνω καθετί που μου ανοίγει έστω και μια μικρή χαραμάδα, για να δω τον κόσμο και τον εαυτό μου διαφορετικά. Θεωρώ, όμως, ότι η έννοια της «αυτομόρφωσης», όπως τέθηκε στο κείμενο είναι ένα πασάλειμμα από στείρες γνώσεις, που γίνεται μέσα σε καθεστώς τρομοκρατίας και καμιά σχέση δεν έχει με την αγάπη για γνώση ή με την περιπέτεια της ψυχής να βρει το δρόμο της!
Κι επιτέλους, γιατί τα παιδιά έπρεπε να γράψουν αυτό το θέμα, τη στιγμή που δεν έχουν καμιά εμπειρία από τον κόσμο των μεγάλων;;; Δε θα μπορούσαν να γράψουν τα βιώματά τους από τη σχολική τους ζωή, μπας και ακούσει κανείς μεγάλος και αλλάξει τίποτε;;;;
Σοφία Κανιάκα

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Αφού εγώ δεν μπορώ-επισήμως τουλάχιστον- να σχολιάσω το θέμα της Έκθεσης, θα αφήσω να το σχολιάσει μια περισυνή υποψήφια...



Μερικές λέξεις και φράσεις έχουν ένα ιδιαίτερο κύρος, ο ήχος τους εντυπωσιάζει και, μέσα στην έλλειψη χρόνου και σκέψης που δυστυχώς μας χαρακτηρίζει, η συναίνεση μαζί τους μοιάζει επιβεβλημένη. Τέτοιες λέξεις είναι: εθνική ενότητα σε περίοδο κρίσης, αδιέξοδο, αναγκαίες θυσίες κ.τ.λ.. Έτσι κι οι λέξεις αυτομόρφωση και δια βίου μάθηση, που αποτελούν την ουσία του φετινού θέματος έκθεσης στις Πανελλήνιες. Μέσα στον ελάχιστο χρόνο που έχουμε μάθει να αφιερώνουμε σε καθετί που ακούμε, η αυτο-μόρφωση και η επι-μόρφωση φαντάζουν νομοτελειακά αποδεκτές, μέχρι και λύσεις στην αθλιότητα που έχουμε συνηθίσει να αντιμετωπίζουμε στο ελληνικό σχολείο. Επειδή, όμως, έδωσα Πανελλήνιες πέρυσι, φέτος δε νιώθω καμία απολύτως υποχρέωση να εξετάσω τα όποια θετικά στοιχεία των όρων αυτών. Αυτό θα το κάνουν, άλλωστε, πολύ πιο πετυχημένα απ'ό,τι θα το έκανα εγώ, εκατοντάδες φροντιστήρια ανά τη χώρα.

Εγώ θέλω να πω αυτά που θα αφαιρούσαν βαθμούς από έναν υποψήφιο και αυτά που θα θεωρούνταν εκτός θέματος. Αυτά που φέρνουν το συγκεκριμένο θέμα στο πεδίο της εφαρμογής και όχι στη σφαίρα της θεωρίας, όπου όλα πάντοτε είναι ωραία και ρόδινα. Τι ορίζει η Επιτροπή Εξετάσεων ως δια βίου εκπαίδευση, όταν δε μιλάμε πλέον θεωρητικά; Τα πιστοποιητικά και τα πιστοποιητικά επί πιστοποιητικών που εισάγει το νέο νομοσχέδιο της κυρίας Διαμαντοπούλου; Την επακόλουθη υποβάθμιση της τριτοβάθμιας δημόσιας εκπαίδευσης; Η αοριστία του θέματος και οι εξελίξεις στο χώρο της εκπαίδευσης μας δίνουν το δικαίωμα και για τέτοιες υποθέσεις. Και δυστυχώς, τις τελευταίες υποψίες που είχα ότι απλώς έχω το μικρόβιο της υπερβολής που προσβάλλει καμιά φορά και την ελληνική αριστερά, ήρθε να τις διαλύσει το κείμενο για περίληψη, όταν μιλάει για "συνεχή επικοινωνία με τους άλλους, επαφή και ανταλλαγή με επίσημους ή ανεπίσημους εκπαιδευτικούς θεσμούς, με κέντρα κατάρτισης". Ανεπίσημοι θεσμοί, ποικίλοι οργανισμοί, κέντρα κατάρτισης...! Γιατί όλα αυτά με βάζουν σε υποψίες;
Κι αν όλα αυτά δεν ήταν αρκετά για να γραφτεί αυτή η ανάρτηση, αρκετή είναι όμως η σκέψη ότι, εν μέσω οικονομικής κρίσης, ένα σχετικό θέμα (όπως αυτό που πρότεινε ο Θερσίτης) φαντάζομαι θα απορρίφθηκε, επειδή θα ήταν υπέρ του δέοντος πολιτικό...
http://m3galihimaira.blogspot.com/

*Στη συνέχεια παραθέτω το θέμα, για το οποίο γίνεται λόγος:
ΘΕΜΑ:Η κρίση της ελληνικής οικονομίας είναι μια διαπίστωση με την οποία όλοι συμφωνούν. Η βιομηχανική καθυστέρηση και η χαμηλή παραγωγικότητα αναφέρονται ως οι σημαντικότεροι συντελεστές της οικονομικής δυσπραγίας. Ο μέσος Έλληνας όμως παρουσιάζεται απροβλημάτιστος και αδιάφορος για το πρόβλημα, ενώ στην καθημερι-νή του ζωή έχει αποδυθεί στον αγώνα της ατομικής ευζωίας και του πλουτισμού.
Αναπτύξτε τις απόψεις σας για τις συνέπειες της συμπεριφοράς αυτής σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Αν πιστεύετε ότι είναι εφικτή η αναστροφή της επικίνδυνης αυτής εξέλιξης, πώς μπορεί να επιτευχθεί;
http://mundusphilologiae.blogspot.com/

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

ΒΡΑΔΥΦΛΕΓΕΙΣ ΒΟΜΒΕΣ ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΓΙΑ ΔΕΝΔΡΟΠΟΤΑΜΟ ΚΑΙ ΚΟΡΔΕΛΙΟ !





ΣΗΜΕΡΑ Η ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ . ΕΤΣΙ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ . ΞΕΧΝΑ ΟΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΤΟ ΟΞΥΓΟΝΟ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΤΡΟΜΕΡΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
ΕΤΣΙ ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΒΛΑΠΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΥΣΑΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ , ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ, ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΟΓΙΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΞΙΚΩΝ ΚΑΙ ΒΛΑΠΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΚΥΡΙΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΠΙΟ ΣΑΦΕΙΣ ΜΕΓΑΛΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΔΙΑΤΡΕΧΕΙ ΤΟ ΚΟΡΔΕΛΙΟ ΚΑΙ Ο ΔΕΝΔΡΟΠΟΤΑΜΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΜΕΡΙΚΗΣ Η ΟΛΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΚΡΗΞΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΥΤΕΣ.
ΚΥΡΙΩΣ Ο ΔΗΜΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ –ΚΟΡΔΕΛΙΟΥ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΘΑ ΠΛΗΓΕΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ. ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΙ ΣΟΒΑΡΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΘΑΝΑΤΟΙ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΤΟΞΙΚΩΝ ΑΕΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ. ΕΠΙΣΗΣ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΘΑ ΥΠΟΣΤΕΙ ΚΑΙ Ο ΔΕΝΔΡΟΠΟΤΑΜΟΣ.



ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝΙΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΙΟΧΗΜΙΚΟΥ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΟΡΔΕΛΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΕΝΔΡΟΠΟΤΑΜΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΥΟΣΜΟ, ΑΦΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΚΟΡΔΕΛΙΟ. ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΘΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΣΕ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΟΜΩΣ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ .
ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝΙΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΤΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΟΝΤΑ. ΕΤΣΙ ΤΩΡΑ ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ.



ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ Μ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΑΔΙΑΦΟΡΟ ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΛΑΘΗ ΔΟΜΗΣΗΣ, ΟΠΩΣ ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΚΤΙΡΙΩΝ ( ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ) Η ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΧΗΜΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΞΙΚΑ ΥΛΙΚΑ. ΕΤΣΙ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ, ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ.



ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ,ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΟΣΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΕ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ ,ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΤΟΥΣ. ΑΚΟΜΗ ΤΡΑΓΙΚΟΤΕΡΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΑ .
ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΩΝ ‘’ΖΕΤ ΟΙΛ’’. ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΕ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ ΑΠΟ ΠΥΡΚΑΓΙΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΟΛΥ ΕΥΦΛΕΚΤΑ ΥΛΙΚΑ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ Η ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΔΕΙΝΩΘΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΕΦΕΡΕ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΦΥΣΗ. ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΑΣΑΝ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥΣ, ΔΙΟΤΙ ΚΑΗΚΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΓΕΩΡΓΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ.



ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ "ΣΑΤΑΜΕ". ΣΤΗΝ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΔΗΛΑΔΗ ,ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ. ΚΥΡΙΩΣ ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΧΗΜΙΚΑ. Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΧΕΙ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ, ΔΙΟΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΘΕΣΗ ΚΑΤΕΧΕΙ Η ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΠΙΟ ΣΑΦΗΣ Ο ΑΕΡΑΣ ΜΟΛΥΝΕΤΑΙ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΥΣΑΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ , ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ. ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΚΡΗΞΗΣ. ΕΤΣΙ ΟΣΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΟΥΝ ΤΑΧΥΤΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΟΥΝ Η ΝΑ ΔΙΑΦΥΓΟΥΝ. ΦΥΣΙΚΑ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ, ΤΟΣΟ Η ΧΛΩΡΙΔΑ, ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΠΑΝΙΔΑ.



ΣΥΜΦΩΝΑ ΠΑΝΤΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ "ΣΕΒΕΛΟΝ" ΕΧΕΙ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ 30-50 ΧΜ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ. ΔΗΛΑΔΗ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ ΣΕ ΚΟΝΤΙΝΕΣ ΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΑΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΕΤΣΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ, ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΜΙΚΡΕΣ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΧΑΘΕΙ Η ΓΗ ΜΑΣ ΤΟΤΕ ΘΑ ΧΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΑ ΣΕΒΑΣΤΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ…

Εργασία της Λουκίας Καρακίτσα, μαθήτριας της Β΄ θεωρητικής 1 , του 2ου ΓΕΛ Ελευθερίου-Κορδελιού, στα πλαίσια του μαθήματος «Αρχές Φιλοσοφίας».
Απρίλιος 2010

Ανθρώπινα δικαιώματα: Τι ζητούν οι μαθητές...

       Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι «βασικά δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες που δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι». Περιλαμβάνουν αστικά και πολιτικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη ζωή και στην ελευθερία, στην ελευθερία σκέψης και έκφρασης, καθώς και στην ισότητα ενώπιον του νόμου. Στα ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνονται επίσης κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα της συμμετοχής στον πολιτισμό, το δικαίωμα στην τροφή, στην εργασία και στην εκπαίδευση.
Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.
Τα παιδιά έχουν δικαιώματα, αλλά και ευθύνες. Πολλά παιδιά εργάζονται, φροντίζουν μέλη της οικογένειάς τους που έχουν ανάγκη και το μεγαλύτερο ποσοστό έχει εκπαιδευτικές ευθύνες. Όλοι πρέπει να σεβόμαστε τα δικαιώματα των συνανθρώπων μας΄ το ίδιο και τα παιδιά. Αν τα παιδιά μεγαλώσουν, γνωρίζοντας τα δικαιώματά τους και αυτά των συνανθρώπων τους, θα γνωρίζουν ταυτόχρονα και τις ευθύνες τους απέναντι στους άλλους. Δέσμευση απέναντι στα δικαιώματα του παιδιού δείχνει ότι οι ενήλικες σέβονται τα παιδιά και τα λαμβάνουν σοβαρά υπόψη.

     Οι μαθητές βάζουν τους καθηγητές «στα θρανία» και ζητούν: περισσότερη συζήτηση στην τάξη, σεβασμό στη προσωπικότητά τους και στα μαθητικά τους συμβούλια, χρήση των νέων τεχνολογιών στο μάθημα. Η αξιολόγησή τους να αφορά τις επιδόσεις τους και να μην επηρεάζεται από διάφορες παραμέτρους, όπως η καταγωγή τους και οι απόψεις τους. Να μην υπάρχει προκατάληψη απέναντί τους με κριτήρια, όπως η εμφάνιση και η ελεύθερη έκφραση της γνώμης τους.
Οι μαθητές απαιτούν ένα σχολείο σύγχρονο, δημόσιο και δωρεάν για όλους, που θα αναπτύσσει την κριτική σκέψη, θα δίνει σύγχρονες γνώσεις και εφόδια για όλους που διεκδικούν μόρφωση, για όλους τους μαθητές ,δίχως διακρίσεις Ζητούν βιβλία και προγράμματα σύγχρονα κατανοητά, δίχως ανούσιες λεπτομέρειες που δεν τους βοηθούν να αποκτήσουν κριτική σκέψη για τον κόσμο και τη ζωή. Θέλουν ένα σχολείο που να ολοκληρώνει τη μόρφωσή τους, χωρίς φροντιστήρια και άλλη εξωσχολική βοήθεια.
Τα βασικά μειονεκτήματα του σημερινού εκπαιδευτικού συστήματος είναι οι χαμηλές δαπάνες για την παιδεία, η έλλειψη εποικοδομητικών τρόπων αξιολόγησης, (για παράδειγμα οι καθηγητές να μην κρίνουν με βάση μόνο τα διαγωνίσματα αλλά και τις εργασίες και τις συζητήσεις μέσα στην τάξη), το χαμηλό επίπεδο δεξιοτήτων των παιδιών που οφείλεται στην κακή δομή του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά και τα υψηλά ποσοστά πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου, που αφορά κυρίως κάποιες κοινωνικές ομάδες.



Σήμερα το σχολείο προκαλεί στους μαθητές πλήξη και κούραση ,ενώ ελάχιστοι δηλώνουν ότι νιώθουν ευχαρίστηση στο μάθημα. Το ελληνικό σχολείο δεν είναι ελκυστικό στα μάτια των παιδιών. Τα προβλήματα αυτά σύμφωνα με τους μαθητές εντοπίζονται κυρίως στη δομή και στο χαρακτήρα του συστήματος και κατά δεύτερον στους εκπαιδευτικούς. Επίσης, πιστεύουν ότι όσο μεγαλώνουν και περνούν από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο και από εκεί στο Λύκειο, το σχολείο γίνεται όλο και πιο βαρετό και κουραστικό και δηλώνουν ότι δεν τους ικανοποιεί ο τρόπος διδασκαλίας.
Επιθυμούν, να ανοιχτεί το σχολείο στην κοινωνία με έναν τρόπο, που να γίνεται πόλος συσπειρώσεις για τους μαθητές, είτε με βιβλιοθήκες, είτε με δραστηριότητες, είτε με εκδρομές και σεμινάρια. Να λειτουργήσει σαν πυρήνας ουσιαστικής μάθησης για τους μαθητές και ταυτόχρονα να τους προσφέρει ψυχαγωγία. Να υπάρξει ένα σχολείο, όπου οι μαθητές να θέλουν να έρχονται, αλλά να μη θέλουν να φύγουν.


Τέλος, να τους δίνει την ευκαιρία να γίνουν καλύτεροι, να βελτιώνονται σε ό,τι θεωρούν αυτοί σημαντικό. Να δίνουν οι καθηγητές σημασία στις εργασίες τους και να αξιολογούν τουλάχιστον την προσπάθεια τους και το χρόνο που αφιέρωσαν . Να νιώθουν πως ό,τι κάνουν είναι αξιόλογο, ανώτερο από τις ικανότητές τους, ώστε να προσπαθήσουν την άλλη φορά περισσότερο, να νιώθουν πως προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Να δημιουργηθεί ένα σχολείο φιλικό στους μαθητές.


Εργασία της Σοφίας Νέδου, μαθήτριας της Β΄ θεωρητικής 2 , του 2ου ΓΕΛ Ελευθερίου-Κορδελιού, στα πλαίσια του μαθήματος «Αρχές Φιλοσοφίας».
Απρίλιος 2010

Ειρήνη μεταξύ των κρατών: ένα όνειρο στη χώρα των Ιδεών...



Μήπως ευθύνεται η παγκοσμιοποίηση για την παρούσα οικονομική κρίση;



Ποιος είναι αυτός που δεν μας αφήνει να εκφραστούμε;

       Τι είναι το δικαίωμα ; Ένας ορισμός είναι ο εξής : Δικαίωμα ονομάζεται η υπό Δικαίου παρεχόμενη σε πρόσωπο εξουσία προς προστασία του εννόμου συμφέροντός του. Την εξουσία αυτή την αναγνωρίζει ο νόμος , απορρέει , επιβάλλεται , προστατεύεται και επανορθώνεται σε περίπτωση προσβολής του από τον ίδιο τον νόμο. Συχνά ακούμε τις φράσεις : "Η τάδε πράξη προσβάλλει τα δικαιώματά του". Και αυτό γίνεται, γιατί οι συγκρούσεις είναι ένα φαινόμενο αναπόφευκτο στην κοινωνία μας. Τα είδη των δικαιωμάτων είναι ποικίλα και χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: Α. τα περιουσιακά και Β. τα μη περιουσιακά (για περισσότερες πληροφορίες σχετικά ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο : http://el.wikipedia.org/wiki/Δικαίωμα . Πού όμως παρουσιάζονται συγκρούσεις ; Γιατί ; Ας προσπαθήσουμε να βρούμε μαζί τις απαντήσεις για τα παραπάνω ερωτήματα.
      Καταρχάς θα ήθελα να πω ότι θα μπορούσα να αναφερθώ σε πολλές περιπτώσεις καταπάτησης ανθρώπινων δικαιωμάτων, αλλά θεωρώ ότι είναι πιο σωστό να είμαστε πιο συγκεκριμένοι. Ας μεταφερθούμε στην εποχή, όταν ήμασταν μαθητές και ας θυμηθούμε ποιο ήταν το παιδάκι που το κορόιδευαν όλα τα άλλα ; Γιατί ήταν πάντα αυτός και όχι κάποιος άλλος; Η απάντηση είναι σχετικά πολύπλοκη και η όλη κατάσταση κρύβει κάποια βαθύτερα στοιχεία .

    Σε αυτές τις περιπτώσεις λέμε ότι το πρόβλημα είναι κοινωνικό και συνήθως προέρχεται από τον οικογενειακό κύκλο του παιδιού-θύματος. Τέτοιου είδους συμπεριφορές συναντιούνται και σε γήπεδα (βλέπε ποδοσφαιρικούς αγώνες και φαινόμενα τραμπουκισμού-χουλιγκανισμού). Επίσης παρατηρούνται και σε χώρους πανεπιστημίων λόγω των διαφορών ανάμεσα σε πολιτικές απόψεις που οδηγούν σε ρήξεις και εντάσεις .
       Αλλάζοντας λίγο την εικόνα ας αναφερθούμε στους νέους που είναι"φρέσκοι" ακόμα στον αγώνα της ζωής, γιατί η ζωή είναι αγώνας και όπως φαίνεται όλο και θα δυσκολεύει (thank you Δ.Ν.Τ. we love you!). Πέρασαν μήνες και χρόνια και στα πανεπιστήμια –εν καιρώ δημοκρατίας- σηκώνουν σημαίες, λάβαρα και πανό που γράφουν, "ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ" και εγώ ως 17χρονος χαζός Έλληνας μαθητής αναρωτιέμαι … Ποιος είναι ο φασίστας ; Ποιος είναι αυτός που καταπατά τα δικαιώματά μας ; Ποιος είναι αυτός που δεν μας αφήνει να εκφραστούμε; H απάντηση δε θα δοθεί από εμένα.

      Επικεντρώνοντας τη σκέψη μας στο θέμα της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η πρώτη σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση! Και αυτό γιατί βλέπω ότι, χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα, η Ε.Ε. βοηθά στην καταπολέμηση των κοινωνικών διαφορών που οδηγούν και σε φαινόμενα ρατσισμού. Μαζί με την Ε.Ε. στον αγώνα συντάσσεται και ο ΟΗΕ που μάλιστα έχει κάνει τρομερή δουλειά σε χώρες με χουντικά καθεστώτα. Παρακάτω σας παραθέτω ένα βίντεο και μια ιστοσελίδα που αφορούν την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων με τη συμβολή του Ο.Η.Ε. και της Ε.Ε. http://www.youtube.com/watch?v=aVtAbYpBbQ8 http://www.youthforhumanrights.org
Η οικονομική προσφορά των παραπάνω οργανισμών επίσης δεν είναι αμελητέα. Επιπλέον οργανώσεις όπως η unicef (http://www.unicef.gr που είναι λίγο πολύ γνωστή στο ευρύ κοινό) συνδράμουν και αυτές στον αγώνα για την εκμηδένιση της καταπάτησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Άρα είναι εμφανή τα σημάδια ότι ο άνθρωπος άρχισε να σκέφτεται ανθρώπινα.HUMAN RIGHT NUMBER 1 : WE ARE ALL BORN EQUAL AND FREE.  

       Φτάνοντας στο κλείσιμο του θέματος γίνεται φανερό ότι ο κόσμος αρχίζει και ευαισθητοποιείται .Νομίζω ότι σε λίγα χρόνια θα είναι λιγότεροι αυτοί που θα χρησιμοποιούν βία εναντίον κάποιου άλλου, γιατί είναι για παράδειγμα αλβανικής καταγωγής ή για άλλους "χαζούς" λόγους. Οι πράξεις αυτές, που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα παραπέμπουν σε εποχές αμάθειας και Μεσαίωνα! Αυτό που θα ήθελα εγώ ως άνθρωπος είναι να μπορέσουμε όλοι να συνυπάρξουμε. Και σε αυτή τη χρονική στιγμή νιώθω ακριβώς, όπως ένιωθε ο M.L. King κατά τη διάρκεια της εκφώνησης του θρυλικού λόγου του για τα δικαιώματα των μαύρων. Λέω κι εγώ λοιπόν, I have a dream… και εύχομαι η ανθρωπότητα να ζήσει την Αθηναϊκή δημοκρατία και να προσεγγίσει την Πολιτεία του Πλάτωνα.

Εργασία του Νίκου Σταρόβα, μαθητή της Β΄ θεωρητικής 2 , του 2ου ΓΕΛ Ελευθερίου-Κορδελιού, στα πλαίσια του μαθήματος «Αρχές Φιλοσοφίας».
Απρίλιος 2010

Ωχ, αδελφέ! Ποιος νοιάζεται τώρα για το περιβάλλον!



Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Η τέχνη στην υπηρεσία της τηλεόρασης!



"Οι μαθητές έχουν μόνο υποχρεώσεις κι όχι δικαιώματα..."



Όταν το φυσικό περιβάλλον εκδικείται...



Πόσο κινδυνεύει η Θεσσαλονίκη μας;



Εμπορευματοποίηση της σύγχρονης τέχνης



Όταν το παιδί κακοποιείται...



Η γυναίκα, χθες και σήμερα...



Ποιότητα ζωής και περιβάλλον

      Τα προβλήματα που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής στη Θεσσαλονίκη και τα μέτρα προστασίας που χρειάζεται να παρθούν από την πολιτεία, ώστε η πόλη μας να ξαναγίνει ανθρώπινη.
Οι άνθρωποι προσπαθώντας να βελτιώσουν και να διευκολύνουν τον τρόπο ζωής τους τροποποιούν το περιβάλλον και αυτό έχει ως αποτέλεσμα σοβαρές επιπτώσεις:
o Αύξηση ρυπογόνων ουσιών σε ατμόσφαιρα , έδαφος και θάλασσες.
o Αύξηση θερμοκρασίας της γης, λόγω των αερίων του θερμοκηπίου.
o Σταδιακή εξαφάνιση χλωρίδας και πανίδας.
o Η έκθεσή μας στις υπεριώδεις ακτινοβολίες λόγω καταστροφής του όζοντος.
o Καταστροφικοί κίνδυνοι από τα απόβλητα των πυρηνικών εργοστασίων αλλά και από τα χημικά όπλα. κ. α.
      Βέβαια δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε μακριά για να δούμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στην πόλη μας, στη Θεσσαλονίκη.

    Κάνοντας μια βόλτα στην παράλια της Θεσσαλονίκης θα διαπιστώσουμε πόσο δραματική είναι η κατάσταση, πόσο χειροτερεύει χρόνο με το χρόνο και τι κινδύνους διατρέχουμε. Καθημερινά θα δούμε στην επιφάνεια του Θερμαϊκού κόλπου (και όχι μόνο) σκουπίδια, που όχι μόνο χαλάνε την αισθητική μας, αλλά είναι και ιδιαίτερα βλαβερά για την υγεία μας, μιας και είναι πηγές μικροβίων και μολύνσεων. Φυσικά η μόλυνση δεν έχει να κάνει μόνο με τα σκουπίδια, αλλά κυρίως με τα τοξικά απόβλητα των εργοστασίων, που μολύνουν τα τρία ποτάμια(Αξιό, Γαλλικό και Λουδία) και στη συνέχεια εκβάλλουν στο Θερμαϊκό, χωρίς κανένα βιολογικό καθαρισμό, χωρίς καμία κρατική παρέμβαση.
       Το αντίκτυπο γι’ αυτούς τους απερίσκεπτους χειρισμούς θα είναι να προκύψουν κάποια σοβαρά προβλήματα υγείας στους κατοίκους της Θεσσαλονίκης. Γι’ αυτό πρέπει άμεσα να παρθούν σύντομα τα κατάλληλα μέτρα, αλλιώς θα αποδιοργανωθούν εντελώς οι ισορροπίες του οικοσυστήματος, πράγμα καταστροφικό για τη φύση αλλά και για τον άνθρωπο.
       Η βασικότερη προϋπόθεση, για να λυθεί αυτό το πρόβλημα είναι ο βιολογικός καθαρισμός. Τα λύματα των εργοστασίων πρέπει να απαλλάσσονται πρώτα από τις τοξικές ουσίες μέσω του βιολογικού καθαρισμού και ύστερα να εκλύουν στα ποτάμια που με την σειρά τους θα εκβάλλουν στο Θερμαϊκό.

       Ένα ακόμη πρόβλημα πού αντιμετωπίζει η Θεσσαλονίκη είναι με το δάσος του Σέιχ –Σου. Φέτος δεν έγιναν οι ψεκασμοί, διότι δεν υπήρχαν τα απαιτούμενα κονδύλια. Το πρόβλημα είναι μεγάλο, αφού οι κάμπιες μπορούν να αφανίσουν όλα τα πεύκα, οδηγώντας σε μια τεράστια οικολογική καταστροφή το περιαστικό δάσος της Θεσσαλονίκης. Όποιος κάνει μια βόλτα στο Σέιχ-Σου μπορεί πλέον να δει τα πεύκα γεμάτα από κάμπιες, που κατατρώνε τις πευκοβελόνες και απογυμνώνουν τα δένδρα. Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, για την πόλη της Θεσσαλονίκης η αναλογία χώρων πρασίνου ανά κάτοικο υπολογίζεται σε 2,15 τμ., η οποία βρίσκεται κατά πολύ κάτω από τα αποδεκτά όρια, που έχει θέσει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. Έτσι με την καταστροφή του δάσους του Σέιχ –Σου χάνουμε το μοναδικό πνεύμονα της πόλης μας.

      Η λίμνη Κορώνεια αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα λόγω της άντλησης μεγάλων ποσοτήτων νερού για άρδευση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δραματική πτώση της στάθμης των υδάτων της . Επιπλέον, ρίψεις θρεπτικών στοιχείων, βαρέων μετάλλων και άλλων ρύπων από βιομηχανίες και πόλεις της γύρω περιοχής επιβαρύνουν τη λίμνη που θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους υγροτόπους της Ευρώπης.

      Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να σταματήσει η μέθοδος ποτίσματος με καρούλια, γιατί έχει πολύ μεγάλες απώλειες, περισσότερες από 50%, ανάλογα με τις συνθήκες και τον τρόπο εφαρμογής. Μια ακόμη λύση θα ήταν να καταγράφονται οι παρεμβάσεις Μ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα υπάρχει κίνδυνος μετατροπής της λίμνης σε βάλτο και έτσι τα ζώα θα ζουν σε ένα κανονικό οικοσύστημα.
          Σοβαρούς κινδύνους διατρέχουν οι δημότες του Ελευθερίου-Κορδελιού, αλλά και της περιοχής του Δενδροποτάμου. Σε περίπτωση ατυχήματος στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται στη περιοχή , θα κινδυνεύσει ο Γαλλικός ποταμός και θα εξαφανιστεί η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής, θα υπάρξουν βλάβες στην υγεία όλων μας και μπορεί ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού να πεθάνει. . Βεβαία κίνδυνο δε διατρέχει μόνο ο δήμος Ελευθερίου- Κορδελιού, αλλά και οι περιοχές του δήμου Ευόσμου, Μενεμένης, Πολίχνης και Αγίου Αθανασίου. Για να προλάβουμε όμως αυτές τις δραματικές καταστάσεις θα πρέπει να περιοριστεί ο αριθμός των τοξικών ουσιών και να γίνονται συχνά έλεγχοι στις εγκαταστάσεις.

Πρέπει λοιπόν, να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να προστατεύουμε το περιβάλλον, γιατί ζούμε μέσα από αυτό, γιατί δεν το έχουμε κληρονομήσει από τους προγονούς μας, αλλά το έχουμε δανειστεί για τους απογόνους μας και θα πρέπει να το παραδώσουμε όσο γίνεται περισσότερο βιώσιμο.

Βίντεο σχετικά με το περιβάλλον:
o mailto:http://www.youtube.com/watch?v=UBzCA2NyO0A
o mailto:http://www.youtube.com/watch?v=2LOlmReFsZ8&feature=related0
o mailto:http://www.youtube.com/watch?v=W74aPF5cH6U&feature=related
o mailto:http://www.youtube.com/watch?v=zQZO0K4m1iQ&feature=related
o mailto:http://www.youtube.com/watch?v=UU0SP91D9Js

Εργασία της Κωνσταντίνας Κοτίδου, μαθήτριας της Β΄Θεωρητικής 1, του 2ου ΓΕΛ Ελευθερίου-Κορδελιού, στα πλαίσια του μαθήματος «Αρχές Φιλοσοφίας».
Απρίλιος 2010

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Τα μισά παιδιά στον αναπτυσσόμενο κόσμο, στερούνται σε μεγάλο βαθμό πολλά αγαθά και υπηρεσίες που είναι στοιχειωδώς απαραίτητα στην παιδική ηλικία!



Η ισότητα των δύο φύλων



Στον κόσμο μας σήμερα η γυναίκα και το παιδί δεν έχουν πάψει να κακοποιούνται!



Όσο πιο βελτιωμένο είναι το εκπαιδευτικό σύστημα,τόσο πιο ικανούς πολίτες θα έχει η κοινωνία αύριο!


  Όλες οι σχολικές υποχρεώσεις μας είναι μια
"κληρονομιά", η οποία μεταφέρεται από γενιά σε γενιά,από το εκπαιδευτικό σύστημα,το οποίο μας προκαλεί να συσσωρεύσουμε τόνους άχρηστων πληροφοριών με χρησιμοθηρικό,τεχνοκρατικό χαρακτήρα που εξυπηρετούν κυρίως τα συμφέροντα των κατόχων της εξουσίας.Η ουσία είναι ότι οι απόφοιτοι Πανεπιστημίων,ΤΕΙ,ΑΕΙ κ.τ.λ, "βγαίνουν" στην αγορά εργασίας ως ανειδίκευτοι εργάτες.Ξοδεύουμε τόσο χρόνο,τόσες ώρες για να αποστηθίσουμε χιλιάδες πληροφορίες, τις οποίες, πιθανότατα,δεν θα χρησιμοποιήσουμε ποτέ μελλοντικά.Βρισκόμαστε σήμερα λοιπόν,σε ένα σημείο που δεν μπορούμε να αναπτύξουμε την προσωπικότητά μας στο θεσμό του σχολείου.Όλα φαντάζουν μηχανικά και αυτονόητα.Οι μαθητές έχουν δικαιώματα τα οποία θα έπρεπε να γνωρίζουν.





          Το σύνταγμα ορίζει πως όλοι οι μαθητές έχουν το δικαίωμα δωρεάν παιδείας.Πού έχει χαθεί όμως το δικαίωμα αυτό;Σήμερα οι γονείς των μαθητών πληρώνουν για βιβλία ξένων γλωσσών στα σχολεία(Αγγλικά,Γαλλικά,Γερμανικά).Ταυτόχρονα,στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα,το οποίο είχε αξιολογηθεί στην τελευταία μέτρηση στην 25η θέση το 2000 κι έχει πέσει στην 28η από τις 30 υπό εξέταση χώρες του ΟΑΣΑ το 2006 ,ο τρόπος διδασκαλίας μάλλον δεν αποδίδει κι έτσι θεωρείται αυτονόητο ότι οι μαθητές κυρίως της Β'και Γ'Λυκείου να παρακολουθούν ιδιαίτερα μαθήματα, για τα οποία οι γονείς πληρώνουν αδρά.Πρέπει να δοθεί κάποια λύση.
Μια πρόταση,είναι η βελτίωση του τρόπου διδασκαλίας στις σχολικές αίθουσες,με τρόπους που θα αυξήσουν την προσοχή του μαθητή στο μάθημα,όπως πρακτικές εφαρμογές της θεωρίας,λιγότερη μελέτη για το σπίτι,συζητήσεις μαθητών-καθηγητών σχετικά με το μάθημα και γενικότερα κατάργηση της απλής,τυπικής παράδοσης σελίδων που πρέπει ο μαθητής να αποστηθίσει.



Oι μαθητές έχουν ακόμη δικαίωμα στην ποιότητα σπουδών αλλά και στην υγιεινή και στην ασφάλεια.Πιο συγκεκριμένα,εκτός από δωρέαν εκπαίδευση, που πρέπει να τους παρέχεται,πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες σχολικές εγκαταστάσεις,να διορίζεται έγκαιρα επαρκής αριθμός εκπαιδευτικών και να παρέχονται σχολικά βοηθήματα.Επίσης πρέπει τα μαθήματα να διεξάγονται, όπως ορίζεται από το Υπουργείο Παιδείας.Οι σχολικοί χώροι πρέπει να παρέχουν ασφάλεια και να πληρούν τους όρους υγιεινής,δηλαδή να καθαρίζονται τακτικά, ώστε να αποτέπονται τυχόν επιπτώσεις στην υγεία των μαθητών.Το πρόβλημα σήμερα είναι πως υπάρχουν πολλές ελλείψεις τέτοιου είδους.Τα περισσότερα σχολεία δεν έχουν κατάλληλες αίθουσες διδασκαλίας(έλλειψη θρανίων,απουσία θέρμανσης το χειμώνα..).Αξίζει να σημειωθεί πως συνήθως δεν υπάρχουν εργαστήρια χημείας και φυσικής, αλλά και πως ο αριθμός ηλεκτρονικών υπολογιστών στις αίθουσες πληροφορικής είναι τις περισσότερες φορές ελλιπής.Ταυτόχρονα,στους προαύλιους χώρους,στις αίθουσες και στις τουαλέτες των σχολείων υπάρχουν σκουπίδια.Όλα αυτά τα αρνητικά φαινόμενα μπορούν να αποφευχθούν με την προϋπόθεση ότι το Υπουργείο Παιδείας θα λάβει μέτρα για τη διόρθωσή τους,αλλά και με την συνεργασία των διευθυντών και των εκπαιδευτικών, οι οποίοι πρέπει επίσης να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων.


Τέλος,αξίζει να τονιστεί ότι ο σεβασμός της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας, αλλά και η μη διάκριση μεταξύ των παιδιών είναι δικαιώματα, που δεν απολαμβάνουν σήμερα οι μαθητές στο βαθμό που το αξίζουν. Πιο συγκεκριμένα,η τιμωρία, όταν παραβιάζονται οι σχολικοί κανόνες, πρέπει να επιβάλλεται με τρόπο που να μην προσβάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια- με παιδαγωγικά μέσα σωφρονισμού-και αποφεύγοντας το στιγματισμό και τη διαπόμπευση, καθώς επίσης κανένα παιδί δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο διάκρισης στο σχολείο,για το φύλο,τη φυλή,την εθνικότητα,την καταγωγή,τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις ή την κατάσταση της υγείας του.Δυστυχώς αυτά τα δικαιώματα του μαθητή τα αγνοούν οι περισσότεροι,αφού πολύ συχνά έχουμε παρατηρήσει ρατσιστική συμπεριφορά,ή χλευασμό μαθητών για την επιλογή των θρησκευτικών τους πιστεύω,την καταγωγή τους ακόμα και το χαρακτήρα ή την συμπεριφορά τους.Το σχολείο είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας.Το άτομο μαθαίνει την κοινωνικοποίηση,επηρεάζεται στη διάπλαση χαρακτήρα και εάν στιγματίζεται,αντιμετωπίζει αργότερα προβλήματα κοινωνικά αλλά και ψυχολογικά.Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να διατηρούμε πάντοτε μια ουδέτερη στάση και να ασκούμε κριτική πρώτα στους εαυτούς μας και έπειτα στους άλλους.


Υπάρχουν πολλά που πρέπει να βελτιωθούν στα ελληνικά σχολεία του 2010. Κυρίως χρειάζεται να λαμβάνονται υπόψη τα δικαιώματα του κάθε παιδιού,διότι όσο πιο βελτιωμένο είναι το εκπαιδευτικό σύστημα,τόσο πιο ικανούς πολίτες θα έχει η κοινωνία αύριο.


Βιβλιογραφία:


* O χάρτης των δικαιωμάτων των μαθητών (http://stefanu.wordpress.com)

* Blog Φιλοσοφίας θεωρητικής (http://filosofiatheoritikis.blogspot.com/2010/03/blog-post_2025.html)



Εργασία της Δέσποινας Χάσκαρη, μαθήτριας της Β΄ θεωρητικής 2 , του 2ου ΓΕΛ Ελευθερίου-Κορδελιού, στα πλαίσια του μαθήματος «Αρχές Φιλοσοφίας».

Απρίλιος 2010

Ο "χάρτης"των δικαιωμάτων του μαθητή. Η πραγματικότητα και η προστασία τους

     Όπως υπάρχουν τα ανθρώπινα, πολιτικά, κοινωνικά δικαιώματα, έτσι υπάρχουν και τα δικαιώματα των μαθητών, τα οποία πρέπει αυτοί να γνωρίζουν και να διεκδικούν, όταν το σχολείο τους δεν τα εξασφαλίζει. Στο παρελθόν, οι μαθητές και οι καθηγητές δεν γνώριζαν από δικαιώματα, διεκδικήσεις και υποχρεώσεις. Δεν υπήρχαν απαιτήσεις, οι μαθητές διψούσαν για γνώση, καθώς το βιοτικό επίπεδο ήταν χαμηλό ˙ ζούσαν στην αμάθεια και στη φτώχεια και η μόνη τους ευκαιρία να καταξιωθούν κοινωνικά ήταν, όταν να αποκτούσαν μόρφωση. Δυστυχώς όμως, δεν υπήρχε ελευθερία του λόγου, ισότητα. Οι δάσκαλοι πολλές φορές εκμεταλλεύονταν τις δυσμενείς συνθήκες και τη θέληση των παιδιών και παραφέρονταν. Δεν υπήρχε προστασία των δικαιωμάτων!


Σήμερα, το 2010 με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, την άνοδο του βιοτικού επιπέδου, τα πράγματα βελτιώθηκαν στα ελληνικά σχολεία σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό σε σχέση με το παρελθόν. Δεν παύουν όμως να υπάρχουν προβλήματα. Παρακάτω αναγράφονται επιγραμματικά τα βασικότερα δικαιώματα των μαθητών, γιατί μια εποικοδομητική και χωρίς προβλήματα ένταξη στη μικρή κοινωνία του σχολείου, αλλά και η ανώτερη εκπαίδευση που πρέπει να πάρουν τα παιδιά απαιτούν προσπάθεια, τόσο των μαθητών, όσο και των καθηγητών.
Το δικαίωμα στην εκπαίδευση μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:
1. δικαίωμα εγγραφής και φοίτηση
2. δικαίωμα διευκόλυνσης στη πρόσβαση
3. δικαίωμα μη διάκρισης
4. δικαίωμα ποιότητας σπουδών-υγιεινής και ασφάλειας
5. δικαίωμα εξειδικευμένης εκπαίδευσης
6. δικαίωμα έκφρασης απόψεων και διαλόγου
7. δικαίωμα ενημέρωσης, κατανόησης και στήριξης
8. δικαίωμα προστασίας από τη βία
Επιβάλλεται όμως, από την θεωρία να περάσουμε στην πράξη. Σχολιάζοντας κάθε δικαίωμα, θα συμπεράνουμε αν προστατεύονται ή όχι τα δικαιώματα των μαθητών σήμερα.

      Όσον αφορά στα δυο πρώτα δικαιώματα δεν υπάρχουν προβλήματα, καθώς τα σχολεία δέχονται οποιονδήποτε μαθητή και προσπαθούν να αποτρέψουν κάθε εγκατάλειψη, παίρνοντας άμεσα και ουσιαστικά μέτρα και ενθαρρύνοντάς τους να συνεχίσουν. Αντίθετα, έχουν δημιουργηθεί άπειρες συγκρούσεις σε πολλά σχολεία όσον αφορά στο 3ο δικαίωμα. Η διάκριση και υποτίμηση των «ξένων» ή «διαφορετικών» παιδιών είναι ένα θέμα που μας απασχολεί χρόνια και δεν παύει να ωθεί τους μαθητές στην περιθωριοποίηση και αποξένωσή τους. Μαθητές και καθηγητές περιφρονούν, λοιδορούν και στιγματίζουν πολλά παιδιά. Αυτή η συμπεριφορά δηλώνει την έλλειψη σεβασμού και αξιοπρέπειας στην προσωπικότητα των παιδιών, καθώς και την ελλιπή μόρφωση και προκατάληψη που κυριαρχεί.
       Ακόμη, το 4ο δικαίωμα που θέλει τα σχολεία με επαρκή αριθμό εκπαιδευτικών, κατάλληλων εγκαταστάσεων και αιθουσών που παρέχουν ασφάλεια και υγιεινή, είναι μια ουτοπία που όλοι οι μαθητές φαντάζονται. Οι αίθουσες δεν φτάνουν για το μεγάλο αριθμό μαθητών των πόλεων, δεν υπάρχουν εργαστήρια για να γίνονται πειράματα, δεν υπάρχουν αίθουσες υπολογιστών, για να φέρουν σε επαφή τους μαθητές με τη σύγχρονη τεχνολογία. Πολλά μέρη είναι επικίνδυνα και ρυπαρά, κυρίως οι τουαλέτες, με αποτέλεσμα να έχουμε επιπτώσεις στην υγεία των μαθητών.
Σχετικά με το 5ο δικαίωμα γίνονται συνεχώς προσπάθειες βελτίωσης της κατάστασης, καθώς επιβάλλεται παιδιά με ειδικές ανάγκες και αλλόγλωσσα να παίρνουν μέρος στην εκπαιδευτική διαδικασία και να καρπώνονται τα αγαθά της μόρφωσης.
Το 7ο δικαίωμα είναι γενικά παραδεκτό ότι κατοχυρώνεται στο σημερινό σχολείο. Σε σχέση με το παρελθόν οι μαθητές εκφράζουν τις απόψεις τους, χωρίς να φοβούνται, υπάρχει δηλαδή ελευθερία και ισότητα στο λόγο. Άλλωστε το αντίθετο δε θα εξέφραζε, ούτε το δημοκρατικό πολίτευμά μας, ούτε και τον τρόπο ζωής μας.
Όσον αφορά στο επόμενο δικαίωμα η αλήθεια είναι ότι οι καθηγητές δε συνηθίζουν να ενημερώνουν τους μαθητές για τα δικαιώματά τους, παρά μόνο για τις υποχρεώσεις τους :“ να διαβάζεις, να είσαι φρόνιμος, να μην δημιουργείς προβλήματα, να μην τρως στην τάξη, να μην καπνίζεις, να μην χρησιμοποιείς κινητό" . Πρόκειται για εκφράσεις που ακούγονται καθημερινά στις σχολικές αίθουσες και πολλές φορές στιγματίζουν τους μαθητές για μια ζωή!


ΟΤΑΝ Ο ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ «ΔΙΔΑΚΤΕΑ ΥΛΗ» ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΤΗ
 
      Είναι γεγονός ότι η πρώτη εικόνα που ένα παιδί μπορεί να έχει για τον ίδιο του τον εαυτό είναι συχνά διαμορφωμένη από το σχολείο. Εκεί βρίσκεται για πρώτη φορά αντιμέτωπο με ομάδες παιδιών της ηλικίας του και συγκρίνει τον εαυτό του με τα άτομα που αποτελούν αυτές τις ομάδες. Περισσότερο όμως από τη συμπεριφορά των συμμαθητών του, οι εκτιμήσεις που γίνονται από τους δασκάλους θα συντελέσουν στο να αναπτύξει το παιδί μέσα του διαθέσεις αυτοεκτίμησης.. Η εξουσία του δασκάλου φανερώνεται με τη βαθμολογία, το διαχωρισμό και την απροκάλυπτη εκτίμηση. Αυτά είναι τα λεγόμενα «αντικειμενικά μέσα» που έχει ο δάσκαλος στη διάθεσή του, ώστε να εκφράσει την εκτίμησή του για την εργασία του παιδιού. Περισσότερο «ύπουλα» όμως είναι τα υποκειμενικά μέσα, που πολλές φορές ο δάσκαλος δεν συγκρατείται να μη χρησιμοποιήσει. Φανερώνονται μέσα στις κρίσεις, τους συλλογισμούς, τις υποτιμητικές μιμήσεις, την ειρωνεία. Φανερώνονται ακόμα μέσα στη λησμονιά, την εγκατάλειψη, την έλλειψη εκτίμησης, την αδιαφορία. Η φυσική ποινή έχει θεωρητικά αποδυναμωθεί, χωρίς να έχει εντελώς εξοβελιστεί και συνυπάρχει με τη μη λεκτική επίκριση (παιχνίδι βλεμμάτων, γκριμάτσες αποδοκιμασίας) και με τις πιο πολιτισμένες, όχι λιγότερο οδυνηρές μορφές επίπληξης (ειρωνεία, οίκτος, αδιαφορία). Μπορεί η υποτίμηση να συντελέσει στη σχολική αποτυχία και σε διαταραχές στη φοίτηση; Έχει αποδειχθεί ότι όχι δύσκολα μπορεί το υποτιμημένο παιδί να οδηγηθεί στην παθητικότητα, στην αδιαφορία ή να περάσει στην αντεπίθεση…



Το σύστημα αυτό ταλανίζει τους εφήβους και ενώ βρίσκονται σε μια ηλικία που η ζωή τους ανοίγει πόρτες, νιώθουν μόνο θλίψη, απαισιοδοξία, κούραση και άγχος. Και όλα αυτά, για να τα καταφέρουν στις εξετάσεις και να ικανοποιήσουν την οικογένεια τους με υψηλούς βαθμούς και επιτυχίες. Η αλήθεια όμως είναι ότι μόνον οι ίδιοι οι μαθητές γνωρίζουν αυτό που πραγματικά τους ωφελεί.
Τέλος, όσον αφορά στη βία και στο 9ο δικαίωμα, η Ελλάδα σε σχέση με τις άλλες χώρες είναι σε καλύτερο επίπεδο. Δεν συμβαίνουν συχνά αλλά σπάνια, επεισόδια με αυτοκτονίες, πυροβολισμούς και αστυνομίες έξω από τα σχολεία. Παρόλ’ αυτά σίγουρα δημιουργούνται συγκρούσεις και διαφωνίες, τις οποίες δυστυχώς έχουν μάθει να λύνουν με τις βιαιοπραγίες και τους προπηλακισμούς και όχι με το διάλογο.
Επιπλέον, μπορούμε να αναφέρουμε μερικά μέτρα για την αναβάθμιση του σχολείου με τέτοιο τρόπο, ώστε να προστατευτούν στο άμεσο μέλλον όσα δικαιώματα έχουν τώρα ! Απαραίτητη λοιπόν είναι η οικονομική ενίσχυση της πολιτείας ,εγκρίνοντας κονδύλια για την αναβάθμιση των ανεπαρκών υποδομών για εξοπλισμένες και περισσότερες αίθουσες διδασκαλίας και εργαστηρίων και για ουσιαστική πρόσβαση σε αξιόλογες πολιτιστικές ή αθλητικές δραστηριότητες, με σκοπό οι μαθητές να αναπτύξουν νέα ενδιαφέροντα. Ακόμη, ο έγκαιρος διορισμός επαρκούς αριθμού εκπαιδευτικών, για να αποφύγουμε τυχόν ελλείψεις καθηγητών μέσα στη χρονιά είναι αναγκαία. Από τη μεριά των μαθητών επιβεβλημένο είναι να σέβονται τους κανόνες του σχολείου, να μην είναι προκατειλημμένοι απέναντι στους εκπαιδευτικούς και να τους βλέπουν ως καθοδηγητές κι όχι ως μικρόψυχοι ελεγκτές.
Ο δάσκαλος που βολεύεται στο «κοστούμι» – πανοπλία της αυθεντίας και την χρησιμοποιεί μάλιστα και ως εφαλτήριο για το κοινωνικό status του ακυρώνει γρήγορα την επικοινωνιακή σύμβαση, αποξηραίνει κάθε δυνατότητα δημιουργικής – ουσιαστικής σχέσης με τους μαθητές του. Διδάσκουμε μαθαίνοντας, σημαίνει όχι μόνο ότι διαλεκτικά προσεγγίζουμε τη γνώση, αλλά και ότι παίρνουμε από την τάξη καθετί το κοινωνικά χρήσιμο, το αξιοποιήσιμο. Ο καλός δάσκαλος δεν ξέρει μόνο να μιλάει και να μεταδίδει. ξέρει πρώτα να ακούει.
Καθήκον των καθηγητών είναι να προσφέρουν γνώση και βοήθεια ακόμη και στα παιδιά των τελευταίων θρανίων, να μετατρέπουν τους μαθητές σε παρατηρητές και δράστες και να τους δίνουν συνεχώς νέα κίνητρα, για να γνωρίσουν το θαυμαστό κόσμο της μόρφωσης. Τέλος, ωφέλιμο θα ήταν να διδάσκουν με πρωτότυπο, διαφορετικό και ελκυστικό τρόπο, να μιλούν όχι μόνο για ιστορία και μαθηματικά, αλλά και για την πραγματική ζωή έξω από το σχολείο και το μέλλον τους.


      ΔΙΔΑΞΕ ΜΕ!

    Είναι κοινό μυστικό ότι τα παιδιά βαριούνται το σχολείο και απεχθάνονται την πίεση. Μια σύγχρονη μορφή διδασκαλίας κάνει το μαθητή παρατηρητή – δράστη, του διεγείρει την παρατηρητικότητα, τον αναγκάζει να πάρει αποφάσεις, του δίνει επιχειρήματα αντί να τον ταυτίζει με ιδέες, συναισθήματα ή πρόσωπα, τελικά ωθεί τα συναισθήματά του στη συνειδητοποίηση. Στο παραδοσιακό μάθημα η τάξη είναι τάξη και η κοινωνία είναι κοινωνία. Όμως οι τοίχοι της σχολικής αίθουσας δεν μπορεί να είναι τα όρια της επικοινωνίας και χρειάζεται η σχολική ομάδα να γίνει κοινωνός των προβλημάτων της τοπικής κοινωνίας, μάρτυρας, παρατηρητής και αναλυτής των κοινωνικών ζητημάτων. Ο εκπαιδευτικός απαιτείται να έχει τη γνώση και την ικανότητα να φέρει όλη την κοινωνία στην τάξη, όχι με μια παραδοσιακή «επίσκεψη», αλλά αναλύοντας με κάθε ευκαιρία το σύνολο των αντιφάσεων και συγκρούσεών της. Στα πλαίσια αυτά, ο ολιγόλεπτος σχολιασμός πριν από κάθε μάθημα, με οξυδέρκεια και διεισδυτικότητα, των χτεσινών συμβάντων, δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα.

    Σίγουρα δεν προστατεύονται όλα τα δικαιώματα των μαθητών, αλλά με περισσότερη προσπάθεια, θέληση και υπομονή από τους μαθητές και τους καθηγητές, αλλά και τη βοήθεια από το κράτος μπορούν να οικοδομηθούν μεγαλύτερες εγκαταστάσεις, αίθουσες, εργαστήρια, γυμναστήρια, ώστε όλα να αλλάξουν προς το καλύτερο. Το κλειδί για μια σωστή ένταξη στην κοινωνία του σχολείου, για μια εποικοδομητική σχέση μαθητή-μαθητή και μαθητή-καθηγητή, για μια ανώτερη παιδεία και εκπαίδευση είναι ο γόνιμος διάλογος, δηλαδή να ακούει ο ένας τον άλλον, να τον σέβεται και να τον συμβουλεύει.
Επιβάλλεται λοιπόν να πάψουν οι μαθητές να αντιμετωπίζουν το σχολείο σαν μια άχαρη και ψυχρή «αίθουσα αναμονής», στην οποία αναγκαστικά περιμένει ο μαθητής, μέχρι να έρθει η ώρα του μοιράσματος των τίτλων, αλλά σαν χώρο γνώσης, διεκδίκησης, ζωής, όπου κυριαρχούν η συνεργασία, η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη και τα όνειρα.


ΔΩΣΤΕ «ΧΡΩΜΑ» ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ !

     Διδασκαλία λοιπόν δεν μπορεί να αποτελέσει ο ξύλινος μονόλογος που μετατρέπει τη μαθησιακή διαδικασία σε μια από τις πιο «στημένες» και πιο ασφυκτικές επικοινωνίες στις οποίες συμμετέχει καθημερινά ο μαθητής. Παράλληλα ο σχολικός χώρος δεν είναι απλό θέμα γεωμετρίας ή απλής και ουδέτερης διευθέτησης για τη στέγαση της μαθησιακής διαδικασίας. Η διάταξη των πραγμάτων στην τάξη (θρανία, πίνακες, έδρα, κατά παράταξιν καθίσματα) έχει συγκεκριμένη εσωτερική συνοχή και λογική, το ίδιο και η αρχιτεκτονική των σχολικών χώρων. Η γλώσσα της κίνησης του σώματος μπορεί να αλλάξει. Ας δώσουμε λοιπόν "χρώμα" στις τάξεις μας. Ζητούμε ένα άλλο χρώμα πιο ανθρώπινο, πιο ζωηρό, πιο κοινωνικό.

ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ !

     Ονειρευόμαστε ένα σχολείο, όπου το λάθος θα είναι δικαίωμα κι όχι στιγματισμός!Στη διάρκεια της μαθησιακής διαδικασίας, ο μαθητής, αρκετές φορές, είναι υποχρεωμένος να απαντήσει στις ερωτήσεις του εκπαιδευτικού που αφορούν κατά βάση το περιεχόμενο του μαθήματος. Η όχι εύστοχη απάντηση του μαθητή, γίνεται αρκετές φορές αντικείμενο επικρίσεων , γεγονός που προετοιμάζει το έδαφος για «αφοπλισμό» του μαθητή. Αντίθετα μια λειτουργική εκμετάλλευση του λάθους, μια δυναμική κατανόησή του μέσα από την οποία δε νοείται πλέον ως αποτυχία, η αναδόμηση του σωστού μέσα από την ευκαιρία του λάθους μπορεί όχι μόνο να μην απογοητεύσει το μαθητή αλλά και να ανοίξει το σύνθετο δρόμο της μάθησης. Η γνώση είναι και αποτέλεσμα σύγκρουσης του σωστού με το λαθεμένο και ακριβώς το λαθεμένο είναι απαραίτητο για τη διατύπωση του ορθού και του κοινωνικά αναγκαίου.

Γιατί όλοι έχουμε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε και κανένας δεν μπορεί να μας το απαγορέψει, έστω κι αν είμαστε παιδιά!

ΟΙ ΠΗΓΕΣ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΑΝΤΛΗΣΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
• ΑΡΘΡΟ Θ.ΤΣΩΛΗ «ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΝΙΓΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ».
• Google, Δικαιώματα των μαθητών.

Εργασία της Ελένης Μαργαρίτη, μαθήτριας της Β΄ θεωρητικής 2 , του 2ου ΓΕΛ Ελευθερίου-Κορδελιού, στα πλαίσια του μαθήματος «Αρχές Φιλοσοφίας».
Απρίλιος 2010

Προστατεύονται τα δικαιώματα των μαθητών στο ελληνικό σχολείο του 2010;

      Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οι θεμελιώδεις ελευθερίες που δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι και περιλαμβάνουν αστικά και πολιτικά δικαιώματα στη ζωή και στην ελευθερία ,στην ελευθερία σκέψης και έκφρασης, καθώς και στην ισότητα ενώπιον του νόμου. Είτε τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν θεϊκή προέλευση, είτε ανθρώπινη, είτε προέρχονται από το φυσικό νόμο ,είτε από ένα κοινωνικό συμβόλαιο αποτελούν την μόνη μας ελπίδα για μια αξιοπρεπή ύπαρξη πάνω στον πλανήτη γη. Ουσιαστικά όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μέτρα που περιορίζουν την κρατική ή κάθε άλλη εξουσία. Υπερασπίζονται το άτομο απέναντι στη δύναμη, από όπου κι αν προέρχεται.

Στην Ελλάδα η έννοια των ανθρώπινων δικαιωμάτων έφτασε αργά και δεν καλλιεργήθηκε αρκετά Οι μαθητές δεν έχουν διδαχτεί τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους .Ωστόσο όπως είναι γνωστό, τα δικαιώματα των μαθητών δεν προστατεύονται από το θεσμό του ελληνικού σχολείου .Το 2010 ο μαθητής δεν έχει πολλά δικαιώματα .Στο μυαλό του κυριεύει η σκέψη των υποχρεώσεων ,των αυξημένων εργασιών, του δέους και του φόβου.
Το δικαίωμα του μαθητή δεν είναι απλά να έχει την βασική εκπαίδευση, αλλά και να είναι δέκτης σωστής παιδείας και να μην δέχεται ¨στείρα¨ γνώση. Στην εποχή που ζούμε οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί θεωρούν ότι το μάθημα που διδάσκει ο καθένας από αυτούς είναι η μοναδική ασχολία του παιδιού και αγνοούν τους υπόλοιπους συναδέλφους τους και τις εξωσχολικές δραστηριότητες που περιτριγυρίζουν τον κάθε μαθητή ξεχωριστά. Έτσι τον ωθούν να ¨παπαγαλίζει¨ ,να μην αποδίδει σωστά στο καθημερινό σχολικό πρόγραμμα και τελικά να οδηγείται στην κατάθλιψη .


Η εισαγωγή στις Πανελλήνιες καθώς και η καθημερινή πίεση που δέχεται από το οικογενειακό περιβάλλον και από τον σύλλογο των καθηγητών, για να πάρει καλούς έως και άριστους βαθμούς στα τρίμηνα ή στα τετράμηνα αντίστοιχα αγχώνουν το μαθητή και δεν του επιτρέπουν να βιώσει την ηλικία του. Το δεκάρι και το εικοσάρι δεν είναι πανάκεια και δε θεραπεύει όλες τις δομικές ασθένειες του εκπαιδευτικού συστήματος: δεν προφυλάσσει το λύκειο από τον ευτελισμό, δεν καταπολεμά την αποστήθιση. Ωστόσο θέτει ένα όριο, δηλαδή διαφυλάσσει κάπως το επίπεδο των σχολών, οι οποίες υποφέρουν ήδη από συμφόρηση και κάμψη των παρεχομένων σπουδών.

Ως μαθήτριες του Ενιαίου Λυκείου γνωρίζουμε ότι δικαίωμα μας είναι να υπάρχει ένας ψυχολόγος που να μπορεί να ερευνά τις εφηβικές και παιδικές ανησυχίες των μαθητών .Η απουσία του συγκεκριμένου επιστήμονα-ειδικού αφήνει αβοήθητο το παιδί να σκέφτεται διάφορα , ακόμα και την αυτοκτονία, καθώς δεν έχει κανέναν άνθρωπο να εξωτερικεύσει τα συναισθήματα του.

Επιπλέον ο καθηγητής οφείλει να δείχνει σεβασμό στην προσωπικότητα του μαθητή, διότι κάθε μαθητής έχει τη δική του ιδιαίτερη προσωπικότητα και τα δικά του χαρίσματα. Επίσης ο εκπαιδευτικός δεν πρέπει να αψηφά την καθημερινή εξέταση και επίδοση στην τάξη και να προσδίδει την ¨ταμπέλα¨ του καλού και κακού μαθητή, με κριτήριο μόνο ένα τεστ ή ένα διαγώνισμα .
Τέλος ,ο καθηγητής θα πρέπει να λάβει υπόψη του ότι οι μαθητές του λυκείου και του γυμνασίου βρίσκονται στην εφηβεία και είναι λογικό να συμπεριφέρονται αυθόρμητα, χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες .Είναι σωστό να υπάρξει αλληλοκατανόηση και αμοιβαίες παραχωρήσεις σε έναν λογικό βαθμό.
Εν κατακλείδι, η κυβέρνηση φαίνεται ότι δεν έχει καμιά μελέτη ,κανένα σοβαρό σχέδιο για μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης και δεν έχει να προσφέρει καμία σοβαρή προοπτική στη νεολαία ,προοπτική σπουδών με δημιουργικό περιεχόμενο και κάποιο αντίκρισμα στην αγορά εργασίας ,προοπτική εργασίας ,προοπτική υγιούς κοινωνικοποίησης και αξιοκρατίας. Οπότε θα πρέπει τόσο οι μαθητές όσο και οι καθηγητές να προσπαθήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο να συμβιβαστούν μεταξύ τους.

Εργασία της Μάχης Γιαννιώτη και της Δέσποινας Λιάππα, μαθητριών της Β΄ θεωρητικής 1, του 2ου ΓΕΛ Ελευθερίου-Κορδελιού, στα πλαίσια του μαθήματος «Αρχές Φιλοσοφίας».
Απρίλιος 2010

21ος αιώνας και ανθρώπινα δικαιώματα