"Ανάμεσα στις επιθυμίες και στις ηδονές, υπάρχουν κάποιες παράνομες.Σε μερικούς περιστέλλονται από τους νόμους και από άλλες καλύτερες επιθυμίες, με την επικουρία του λογικού.Έτσι, ή φεύγουν εντελώς ή όσες μένουν είναι λίγες και αδύνατες. Σε άλλους όμως είναι δυνατότερες και περισσότερες..."
Πλάτωνος Πολιτεία

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Τι να πει κανείς για την «αυτομόρφωση»!!!


Μετά τα πρώτα γραπτά των Πανελλαδικών εξετάσεων με θέμα την «αυτομόρφωση», βρίσκομαι σε μεγάλη σύγχυση…Τι σημαίνει ακριβώς «αυτομόρφωση»;Ψάχνω κάποιον ΦΙΛΟΛΟΓΟ να με διαφωτίσει, γιατί τα νεύρα μου είναι τσατάλια. Για ένα πράγμα όμως είμαι σίγουρη: δεν ευθύνονται μόνο τα παιδιά.
• Μήπως είναι η δια βίου εκπαίδευση; Εδώ, βέβαια, προκύπτει καινούργιο ζήτημα: τι είναι «δια βίου εκπαίδευση»;Είναι η μόρφωση που παίρνει κάποιος στη διάρκεια της ζωής του ή είναι η κατάρτιση που χρειάζεται να κυνηγάει κανείς, μέχρι να κλείσει τα μάτια του;
• Ας επανέλθουμε στην περίφημη «αυτομόρφωση». Είναι κάτι σαν χάπι; Πότε την παίρνεις; Μετά το σχολείο ή κατά τη διάρκεια αυτού; Μόνος ή με παρέα; Είναι κάτι καλό ή κάτι κακό; Είναι κάτι ευχάριστο που το κάνεις με τη θέλησή σου ή κάτι που σου επιβάλλεται με το ζόρι;
• Κι αν η αυτομόρφωση είναι κάτι που το κάνεις συνειδητά και υπεύθυνα , ποιος σου είπε, φίλε μαθητή , ότι η ανευθυνότητα και η επιπολαιότητα θα σε εγκαταλείψουν μόλις εγκαταλείψεις το σχολείο; Πώς προκύπτει ξαφνικά το «αυτός»μπροστά από τη μόρφωση και όλα γίνονται φωτεινά και χαρούμενα;
• Τι είναι αυτό που θα σε αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη; Τι είναι αυτό που θα αλλάξει τον καθηγητή και από δεσμοφύλακα θα τον δεις ως άγγελο γνώσης και πληροφοριών; Τι είναι αυτό που θα σε κινητοποιήσει ν’ ανοίξεις το βιβλίο, να ψάξεις στο διαδίκτυο;
Τώρα θα μου απαντήσεις ότι όταν θα το κάνεις για σένα, τότε όλα θ’ αλλάξουν! Και ποιος σου είπε ότι τόσα χρόνια στο σχολείο πήγαινε ο δίδυμος αδερφός σου;
• Μήπως είναι η μαύρη ανεργία η απάντηση και θα τρέχεις και δε θα φτάνεις ; Δυστυχώς τα παιδιά μας δεν κατάλαβαν το υπονοούμενο της κυβέρνησης και πίστεψαν ότι αλλάζεις τυχαία δυο και τρεις δουλειές και ότι αυτό σε ανανεώνει και γεμίζεις εμπειρίες!! Το ζήτημα τώρα είναι γιατί μπήκε αυτό το θέμα και τι θέλει να πει ο ποιητής, όταν μιλάει για κέντρα κατάρτισης και άλλα συναφή.
Εγώ καταλαβαίνω δύο πράγματα:
• Πρώτον, πολύς έπαινος για την προσωπική ευθύνη, για την ευθύνη του ατόμου, για την προσωπική πρωτοβουλία… Συμφωνώ και επαυξάνω ότι ο καθένας δεν μπορεί ν’ απουσιάζει από τη ζωή του και να ρίχνει τις ευθύνες αλλού. Ωστόσο, πουθενά δεν άκουσα για την ευθύνη της πολιτείας! Αυτή δεν παίζει πουθενά; Ποιος είναι ο ρόλος του κράτους; Ποιες είναι οι ευθύνες της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας;
• Έπειτα, γιατί καταλαβαίνω ότι από δω και στο εξής θα φταίει το άτομο που απολύεται, επειδή δεν έχει την πρέπουσα εξειδίκευση; Και ότι ορδές ανέργων θα πληρώνουν από πάνω σε ιδιωτικά κέντρα κατάρτισης για ένα πολυπόθητο κουρελόχαρτο;
Άκουσα πίσω από τις λέξεις ότι όσα μαθαίνεις στο σχολείο είναι ένα τίποτε’ το πτυχίο που θα πάρεις με πολύ κόπο είναι ένα τίποτε…Σημασία έχει να κυνηγάς την εξειδίκευση και μάλιστα χωρίς καμιά εγγύηση ασφάλειας…



Κάτι δεν πάει καλά. Από τη μια η πολιτεία μιλά για συλλογικές αξίες και από την άλλη μέσω του θέματος καταδικάζει το άτομο στη χειρότερη μοναξιά. Από τη μια όλοι μιλούν για στήριξη του δημόσιου σχολείου, για να σωθεί ο μαθητής κι από την άλλη «ανεπίσημοι φορείς και κέντρα κατάρτισης»…Αυτά είναι τα έργα που μας ετοιμάζουν;;
Αγαπώ πολύ τη γνώση και απολαμβάνω καθετί που μου ανοίγει έστω και μια μικρή χαραμάδα, για να δω τον κόσμο και τον εαυτό μου διαφορετικά. Θεωρώ, όμως, ότι η έννοια της «αυτομόρφωσης», όπως τέθηκε στο κείμενο είναι ένα πασάλειμμα από στείρες γνώσεις, που γίνεται μέσα σε καθεστώς τρομοκρατίας και καμιά σχέση δεν έχει με την αγάπη για γνώση ή με την περιπέτεια της ψυχής να βρει το δρόμο της!
Κι επιτέλους, γιατί τα παιδιά έπρεπε να γράψουν αυτό το θέμα, τη στιγμή που δεν έχουν καμιά εμπειρία από τον κόσμο των μεγάλων;;; Δε θα μπορούσαν να γράψουν τα βιώματά τους από τη σχολική τους ζωή, μπας και ακούσει κανείς μεγάλος και αλλάξει τίποτε;;;;
Σοφία Κανιάκα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου