Συνιστούν τα greeklish κίνδυνο για την ελληνική γλώσσα ;

1. "It's all greeklish to me"





Ένα μικρό γλωσσικό χάος – όμως τα παιδιά φαίνεται να βγάζoυν νόημα!

Αν οι Αγγλοσάξονες εξακολουθούν να μουρμουρίζουν «it’s all greek to me» («είναι ελληνικά για μένα») όταν δεν καταλαβαίνουν κάτι, ήρθε η ώρα να συμφωνήσουμε μαζί τους! Με μια μικρή παραλλαγή, η φράση εκφράζει σήμερα πάρα πολλούς Ελληνες, ιδίως από μια ηλικία και πάνω, οι οποίοι ξαφνικά άρχισαν να λαμβάνουν μηνύματα στο κινητό, να «υποκλέπτουν» συνομιλίες των παιδιών τους στο Ίντερνετ, να διαβάζουν κείμενα ολόκληρα και να μην καταλαβαίνουν λέξη: «Ε, λοιπόν, it’s all greeklish to me!

Πρόκειται, φυσικά, για τη γλώσσα που γεννήθηκε με τη χρήση του λατινικού αντί του ελληνικού αλφαβήτου για την γραπτή επικοινωνία, φαινόμενο που γιγαντώθηκε με την εξάπλωση των ηλεκτρονικών υπολογιστών που στην αρχή δεν παρείχαν υποστήριξη για την αναγνώριση των ελληνικών χαρακτήρων. Τη σήμερον ημέραν όμως, όλα αυτά αποτελούν απλώς... φθηνές δικαιολογίες για την καθιέρωση του γλωσσικού αυτού υβριδίου στην ηλεκτρονική επικοινωνία (και ίσως όχι μόνο). Με τη νέα γενιά και τους εφήβους να πρωτοστατούν, τα greeklish ελέω ταχύτητας τείνουν πια να γίνουν η «επίσημη γλώσσα» των sms, του chat και του email, φέρνοντας σε δεινή θέση όσους δεν έχουν εξοικειωθεί με τους κανόνες τους.

«Otan thes na t peis s agapw t kns?», ρωτάει μια 14χρονη σε ένα σάιτ («όταν θες να του πεις σ’ αγαπώ τι κάνεις;»). «T 8a h8eles na kns st zwh s?», γράφει κάπου αλλού ένας συνομήλικός της («τι θα ήθελες να κάνεις στη ζωή σου;»).



Δεν πρόκειται απλώς για χρήση λατινικών γραμμάτων στη θέση των ελληνικών. Οι λέξεις συμπτύσσονται, γράμματα αφαιρούνται, αριθμοί προστίθενται, σύμβολα χρησιμοποιούνται, ακόμα και οι διαθέσεις δεν εκφράζονται με λέξεις αλλά με συνδυασμούς πλήκτρων! Ενα μικρό γλωσσικό χάος – που όμως στα παιδιά φαίνεται να βγάζει νόημα!.

Απoλαύστε το ακόλουθο απόσπασμα από εφηβικό ημερολόγιο:


"Hey.ti.kaneic?egw.pantwc.cimera.peraca.pl.kl.cto.cxoleio.!!!oxi,oxi!mn.fantacteic.tpt.cpudaio…9imace.pu.cu.elega.gia.to.diagwnicma.ctn.iliada?tlk.egra4a.pl.kl!!!yeap!eimai.pl.xarumeni!!egra4a.19.telika..nomiza.oti.ta.eixa.paei.pl.xalia.gt.otan.cizituca.me.ta.koritcia(3ec.tn.maria+tn.nena)mu.eixan.pei.oti.autec.eixan.balei.allec.apanticeic…alla.tlk.eixa.dikio!!ah..mn.to.3exaco!!!avrio.exei.gene9lia.i.marianna.Leme.me.oli.tn.ta3i.na.tc.kanume.surprise!!!kanonica.me.tin.fofi.na.parei.auti.tn.turta.ke.ego.9a.paro.na.fuckoco.ta.balonia.kai.9a.einai.ola.ok!auta.gia.cmr..9a.cu.gra4w.avrio.na.cu.po.poc.ta.peraca…filia!

Οι παρενέργειες, φυσικά, της διάχυσης της γλώσσας της ταχύτητας έχουν αρχίσει να εμφανίζονται. Οπως κατέδειξε έρευνα του Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας κατά την προηγούμενη σχολική χρονιά, η χρήση των greeklish οδηγεί τους μαθητές να κάνουν ορθογραφικά λάθη, να παραλείπουν τόνους και σημεία στίξης (ή να χρησιμοποιούν τα λατινικά!). Είναι χαρακτηριστικό ότι οι φιλόλογοι δήλωσαν σε ποσοστό 64,3% ότι συνάντησαν λέξεις γραμμένες σε greeklish σε γραπτά του σχολείου. Αλλωστε, το 77,4% των μαθητών δηλώνουν ότι τα χρησιμοποιούν (το 15,7% και στα χειρόγραφά τους!).

Δεν χρειάζεται, πάντως, οι γονείς και οι καθηγητές να παραμένουν χαμένοι στη μετάφραση. Όπως για όλες τις γλώσσες, έτσι και τα greeklish διατίθενται ηλεκτρονικά εργαλεία για... τη μετάφρασή τους σε ελληνικά! Το περίεργο είναι ότι διατίθενται εργαλεία και για τη μετατροπή των ελληνικών σε greeklish...

ΠΗΓΗ: Τα Νέα 21/03/2010







2.Η ελληνική γλώσσα κινδυνεύει!



Το ζήτημα της γλώσσας σήμερα είναι πολιτικό. Σε μια παγκοσμιοποιημένη εποχή, όπου τα πάντα αναδιοργανώνονται και επικρατούν η επιχειρηματική λογική και η τεχνολογία, όλα δείχνουν ότι πηγαίνουμε στην κυριαρχία γλωσσών εργασίας, με κυρίαρχα βέβαια τα αγγλικά. Ποιο θα είναι το μέλλον της ελληνικής γλώσσας στη νέα εποχή;
Θα παραμείνει μια γλώσσα ζωντανή ή θα γίνει μια νεκρή γλώσσα που θα γνωρίζουν κάποιοι εκκεντρικοί εξειδικευμένοι ερευνητές; Κάτι σαν τα… ιερογλυφικά, τα σανσκριτικά, τα σουαχίλι και τη… γραμμική Β’;

Στα δραματικά αυτά ερωτήματα, που δυστυχώς δεν είναι καθόλου υπερβολικά, ο ρόλος των Νεοελληνικών Σπουδών στο εξωτερικό αναβαθμίζεται και χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί. Οι έδρες Νεοελληνικών Σπουδών, που σήμερα βρίσκονται σε ολόκληρο τον πλανήτη, αποκτούν εθνική σημασία. Ανάλογα κρίσιμος γίνεται και ο ρόλος της ελληνικής Πολιτείας για τη στήριξη και αξιοποίησή τους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Πολιτισμού οι έδρες Νεοελληνικών Σπουδών σε πανεπιστήμια του εξωτερικού ξεπερνούν τις 170. Αν όμως συμπεριλάβουμε γενικότερα τις έδρες αρχαίων ελληνικών και κλασικών σπουδών ο αριθμός διπλασιάζεται. Βρίσκονται σε όλη την Ευρώπη, τις βαλκανικές χώρες, τη Ρωσία, τη Λιθουανία και την Ουκρανία, αλλά και στην Αμερική, στην Αυστραλία και στη Λατινική Αμερική. Οι έδρες αυτές, κατά κανόνα αυτοχρηματοδοτούμενες από τα ίδια τα πανεπιστήμια, χρηματοδοτούνται και από το ελληνικό κράτος διαμέσου τριών υπουργείων: Εξωτερικών, Παιδείας και Πολιτισμού. Οπως όμως προκύπτει από την έρευνα του ΕΤ, το πρόβλημα δεν είναι τόσο και μόνο σε επίπεδο οικονομικό όσο σε επίπεδο στόχων και στρατηγικής, στα οποία, όπως φαίνεται, μας καταδιώκουν η γνωστή ελληνική προχειρότητα και «το σύνδρομο της τελευταίας στιγμής».



Ο ΕΤ μίλησε με τρεις διακεκριμένους καθηγητές σε έδρες Νεοελληνικών Σπουδών από τρία διαφορετικά σημεία του πλανήτη. Ευρώπη, ΗΠΑ και Αυστραλία. Μέλη και οι τρεις της Επιστημονικής Επιτροπής του 1ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Νεοελληνικών Σπουδών, που ξεκίνησε χθες, μιλούν για την ανάγκη να προσδιορίσει η Πολιτεία νέους στόχους και στρατηγικές κάνοντας συγκεκριμένες επισημάνσεις. Οπως προκύπτει από τα λόγια τους, η ελληνική γλώσσα και οι έδρες Νεοελληνικών Σπουδών κινδυνεύουν στην ήπειρο ακριβώς από όπου ξεκίνησαν ήδη από την Αναγέννηση: την Ευρώπη! Δηλαδή τη δική μας ήπειρο.

Ο κ. Κωνσταντίνος Δημάδης, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Νεοελληνικών Σπουδών, προερχόμενος από το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, μιλά για κοσμογονία μεταρρυθμίσεων: «Οι Νεοελληνικές Σπουδές στην Ευρώπη περνούν κρίση και μάλιστα σημαντική κρίση. Τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και όχι μόνο της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης, αλλά και της Ανατολικής Ευρώπης, των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, αναδιοργανώνονται και ακολουθούν το περίφημο πρόγραμμα Μπολόνια, το σύγχρονο ευρωπαϊκό πρόγραμμα (σ.σ.: που προωθεί τις γλώσσες εργασίας). Διότι εμείς στο Βερολίνο αρχίσαμε το καινούργιο πρόγραμμα Μπολόνια από το 2004. Και βλέπω μια συνεχή αιμορραγία των φοιτητών με την αναδιοργάνωση των πανεπιστημίων, που δεν σημαίνει ότι τα πράγματα πηγαίνουν προς το καλύτερο, αλλά γίνεται για καθαρά οικονομικούς λόγους και τις συνέπειες θα τις δούμε σε μερικά χρόνια». Ο ίδιος ασκεί έντονη κριτική στην απόφαση της Ελλάδας να στέλνει Ελληνες καθηγητές να διδάσκουν στο εξωτερικό. Οπως τονίζει, «μέχρι το 2040 πρέπει να δημιουργηθούν γενιές με νεοελληνιστές ντόπιους. Στη Γερμανία με Γερμανούς, στην Ολλανδία με Ολλανδούς, στη Βουλγαρία με Βούλγαρους. Αν δεν το κάνουμε αυτό και επιμένουμε να στέλνουμε Ελληνες καθηγητές να διδάσκουν, τότε σε μία γενιά είναι αμφίβολο αν θα υπάρχουν τμήματα Νεοελληνικών Σπουδών στην Ευρώπη».



Στο ίδιο ακριβώς σημείο στέκεται μιλώντας για την Αυστραλία ο κ. Αντώνης Δρακόπουλος από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ και παρά το γεγονός ότι οι Νεοελληνικές Σπουδές στην Αυστραλία δεν περνούν την ευρωπαϊκή κρίση, λόγω της ισχυρής ελληνικής παροικίας. «Η απόφαση της ελληνικής Πολιτείας να ενισχύσει τις έδρες που υποφέρουν από έλλειψη πόρων αποστέλλοντας αποσπασμένους εκπαιδευτικούς στην πρακτική εφαρμογή είχε προβλήματα. Διότι ξαφνικά έρχεται κάποιο άτομο που μπορεί να είναι συνεργάσιμο, αλλά μπορεί να έλθει και κάποιο άλλο που θα αντιληφθεί την αποστολή του σαν ταξίδι. Οι άνθρωποι αυτοί παίρνουν διπλό μισθό». Ο κ. Δρακόπουλος διαπιστώνει: «Η διδασκαλία των γλωσσών είναι πολιτικό ζήτημα».

Στις ΗΠΑ από την άλλη μεριά το παρόν των Νεοελληνικών Σπουδών φαίνεται ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο, όπως προκύπτει και από τον αριθμό τους. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου οι έδρες αυτές ήταν… έδρες-φαντάσματα! Ο κ. Στάθης Γουργουρής, καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και πρόεδρος της Εταιρίας Νεοελληνικών Σπουδών στην Αμερική, διαπιστώνει: «Η ελληνική Πολιτεία θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο αν έκανε καλύτερη έρευνα για το πώς λειτουργούν τα αμερικανικά πανεπιστήμια. Διότι ορισμένες φορές χρηματοδοτούνται διάφορες έδρες οι οποίες δεν έχουν προοπτικές ανάπτυξης ή δεν έχουν εκεί ελληνισμό, και τα λεφτά πάνε χαμένα. Εδρες-φαντάσματα κατά κάποιον τρόπο. Το γνωστό ελληνικό πρόβλημα όπου έχουμε καλές προθέσεις αλλά δεν κάνουμε έρευνα…»

ΠΑΣΑΜΙΧΑΛΗ ΕΛΠΙΔΑ

Παρασκευή, 04.07.08 Ελεύθερος Τύπος